Angkor Wat en betalen in baht

Het is alweer een tijdje geleden en ik heb inmiddels genoeg meegemaakt voor weer een nieuwe blog, deze keer geschreven vanuit het kleine paradijs-eilandje Koh Tao!

Nadat we uit Kampot vertrokken stond me een niet zo leuke verrassing te wachten: de honden die op het project rondlopen (het zijn er drie) hebben mijn (geleende) luchtbed kapotgebeten.. Lang verhaal en veel gedoe, vooral omdat we de deur op slot hadden gedaan en dit dus eigenlijk niet had kunnen gebeuren. Gelukkig waren de lessen die week wel erg leuk: met de oudere Sleeping Lions hebben we spelletjes gespeeld als Zwarte Magie en 21 (tot 21 tellen zonder elkaar aan te kijken en tegelijkertijd roepen betekent opnieuw beginnen). Met de Arts en Crafts-groep wilden we stempels maken, wat erop neerkwam dat de kinderen vooral heel enthousiast waren over schilderen en het ook op ons gingen uitproberen.. Je moet er wat voor over hebben, zullen we maar zeggen.

Andere bijzonderheden deze week waren uiteten in Takeo waar ik een certificaat van dankbaarheid kreeg voor mijn vrijwilligerswerk, en wat zorgde een ritje door de hoerenbuurt, een massa insecten die ons na een regenbui de hele avond lastigvielen en de volgende dag voor een tapijt aan dode beesten zorgden (ze zaten echt overal), twee uur lang mijn was doen, een leuke pubquiz en nog meer vrijwilligers (het waren er ondertussen al 30!).

Op donderdag hebben we met de Little Angels bingo gespeeld, omdat het de laatste dag was van lesgeven voor mij en het andere meisje met wie ik die dag de klas had. Op vrijdag was er namelijk een 'feest', omdat het bijna Khmer New Year was (van 14 tot 16 april). De dag begon heel vroeg, half 9, en we speelden spelletjes als 'pass the parcel', appelhappen en touwtrekken. Daarna begon op een onbepaald moment ineens een watergevecht, wat erop neerkwam dat als je iets in je bezit had waar je water in kon vervoeren, je dat vulde met water en het over random kinderen heengooide, die jou net zo hard terugpakten natuurlijk. Ik kreeg halverwege door dat mijn mobiel nog in mijn broekzak zat en ik ondertussen toch wel erg nat begon te worden, en heb 'm op de tafel gelegd in de volle overtuiging dat het wel goed zou komen (zoals later bleek: hij is nooit meer tot leven gekomen). Omdat het feest al vroeg eindigde, zo rond 11u, kregen we na de lunch een lift van Vibol (de jongen uit de Sleeping Lions-klas wiens familie een feest gaf waar iedereen voor was uitgenodigd). Niet zomaar een lift: een lift in een tractor, wat betekende dat we met z'n allen in een bak moesten gaan zitten die werd voortgetrokken door een soort van voertuig wat eigenlijk vooral een motor op wielen was en een stuur had (het ging dan ook niet erg snel). Bijzondere ervaring, dat wel.. Het feest was kort, omdat we die middag naar Siem Reap zouden vertrekken, maar wel erg leuk om mee te maken. Alle Cambodjanen zijn erg vriendelijk, we hebben weer heerlijke curry gehad die op elk feest hier wordt gegeten en we hebben een ritueel meegemaakt waarbij alle opa's en oma's als dankbetuiging van de jongere generaties een 'bad' krijgen met heilig water. Voor ons betekende dat dat we met een glas heilig water uit een bak mochten scheppen en dat over de oudjes heen mochten kiepen. Ik zou het in Nederland niet proberen, ik denk niet dat het daar erg respectvol over zou komen als je ineens een glas water in het gezicht van je opa of oma gooit...

Daarna was het op weg naar Siem Reap met de helft van de groep, de andere helft ging naar Koh Rong. De eerste nacht brachten we door in Phnom Penh, ik heb weer in 11 Happy gezeten, dezelfde slaapzaal als daarvoor. Door een of andere rare insectenbeet deed mijn voet alweer enorm veel pijn, dus de volgende dag heb ik besteed aan het zoeken, kopen en slikken van antibiotica, het bezoeken van de Russische markt (waar ik sommige souvenirs die ik al had gekocht opnieuw moest kopen, omdat de honden ook die hadden opgegeten) en minstens 5 keer op en neer lopen naar een telefoonwinkel. Niet erg succesvol, want na al die keren op en neer lopen en 1,5u wachten was er nog steeds niks gebeurd. Op een van de tochten tussen de winkel en het hostel ben ik nog bijna beroofd ook, twee jongens op een scooter probeerden mijn tas mee te grissen, het is gelukkig niet gelukt... En bij mijn laatste tocht, midden in de nacht in mijn pyjama, net voor ik ging slapen omdat de telefoonman had laten weten dat ik 'm kon komen ophalen, stond ik voor een gesloten winkel. Ik heb een tuktuk-chauffeur toen om zijn telefoon gevraagd, de telefoonman gebeld, die heel verbaasd antwoordde dat ik 'm morgen om 8u pas kon ophalen! Dan maar weer terug naar het hostel...

De volgende dag bleek dat de telefoon toch niet was gemaakt, en vertrokken we met een bus naar Siem Reap. Het hostel daar was erg relaxed, en ik heb traditionele Cambodjaanse amok gegeten terwijl we naar traditionele Apsara dans hebben gekeken. Een lekker cultureel verantwoorde avond dus! Ook zijn we nog even naar de nachtmarkt geweest waar een paar mensen uit de groep gefrituurde slang hebben gekocht. Ik heb het ook geprobeerd; het smaakte naar gefrituurde kip. Al zou het Nieuwe Jaar pas de volgende dag beginnen, het was al een gekkenhuis in het centrum!

De volgende drie dagen hebben we de tempels bezocht: Angkor Thom (met o.a. Bayon), Angkor Wat, Ta Prohm (waar Tomb Raider is opgenomen) en nog wat kleinere tempels die vaak nog mooier waren dan de grote attracties. Ook hier was het weer een gekkenhuis: zowat heel Cambodja verhuist naar Siem Reap voor het Nieuwe Jaar. Uitgaan was dan ook wel echt heel erg leuk, je wordt ondergegooid met water en talkpoeder (lijkt een beetje op het Holi feest maar dan zonder de kleuren) en iedereen danst op straat, met een groot podium in het midden. Ik heb ook nog een nieuwe telefoon gekocht, zo'n onbreekbare simpele Nokia waar ik me behoorlijk aan irriteer (het voelt als een stap terug in de evolutie van de telefoon, maar gelukkig is het maar voor een paar weken).

Afgelopen donderdag verliep mijn visum voor Cambodja en moest ik dus het land uit. Ik heb die dag 10u lang in een bus van Siem Reap naar Bangkok gezeten (inclusief anderhalf uur in de rij staan voor een Thais visum, die helaas maar twee weken geldig is voor Nederlanders die via land aankomen...). Het is wel even omschakelen van US dollars naar baht! Toen ik het bonnetje van de supermarkt onderweg terugzag, dacht ik meteen in paniek wanneer ik nou weer 100 dollar had uitgegeven; het bleek om 100 baht te gaan wat ongeveer net zoveel is als 3 dollar! In Bangkok aangenomen heb ik een tuktuk genomen naar een hostel in de buurt van het treinstation. Tenminste, dat was mijn plan, de tuktuk-chauffeur sprak bizar weinig Engels en heeft me uiteindelijk maar bij het station gedropt. Ik ben toen maar meteen een ticket gaan kopen, omdat ik dat uiteindelijk toch zou moeten doen, en het bleek dat de beste optie was om die avond nog met de nachttrein naar Chumphong te gaan en vanuit daar met de bus en boot naar Koh Tao (een eiland in het zuiden van Thailand). Ik heb rondgehangen op het station en ben toen met de trein meegegaan (nog bijna mijn telefoon vergeten die ik bij het oplaadpunt had afgegeven, het was letterlijk een sprint heen en terug). De treinreis was prima, helaas geen slaapplek maar een zitplek, dus ik had die dagen niet erg veel geslapen.

In Chumphong aangekomen bleek dat de trein te laat was, waardoor we de boot niet meer zouden redden. Er was echter wel een ander bedrijfje dat ons naar de boot zou kunnen brengen, wat ik toen maar heb gedaan (het was half 7 's ochtends en we zouden tot minstens half 1 moeten wachten anders...). Om 9u kwam ik aan op Koh Tao, waar ik met een duikorganisatie mee ben gegaan naar hun accommodatie. Uiteindelijk bleek dat ik door mijn pacemaker niet mocht duiken, en moest ik een ander hostel zoeken, wat nogal een gedoe was omdat alles hier relatief duur is en veel hostels vol zaten of alleen aan duikcursisten kamers gaven. Gelukkig heb ik toch een hostel gevonden, waar ik de eerste avond ook een leuk meisje ontmoette met wie ik ben gaan uiteten en daarna met een grotere groep in een bar op het strand naar vuurshows heb gekeken. De vuurshows zijn hier overal te vinden op het strand: Thaise jongens die jongleren en rondzwaaien met vuur, brandende hoepels waar mensen doorheen kunnen springen, touwtjespringen met een brandend touw, vuur-limbo.. heel gaaf om te zien!

Gisteren heb ik een snorkeltour geboekt, dat mocht ik gelukkig wel doen. Bij de tour gingen we met een grote groep met een boot het eiland rond, en onderweg stopten we op 5 plekken om te snorkelen. Het was echt heel erg gaaf om midden tussen de vissen en over al het koraal te zwemmen. Op de eerste plek, Shark Bay, heb ik zelfs een echt haai gezien! Ik ben wel erg verbrand op mijn rug en de achterkant van mijn benen, wat je niet echt doorhebt als je aan het snorkelen bent.. Ben benieuwd hoe het gaat als ik morgen mijn backpack weer mee moet sjouwen. Ik heb vandaag namelijk een niksdoen-dag gehad en voor morgen een ticket geboekt naar Khao Sok, een nationaal park in het zuidwesten van Thailand. De eerste nacht slaap ik in een jungle/boomhut-bungalow, dus ik ben benieuwd!

Zo, genoeg verhalen voor nu, Vrolijk Pasen nog allemaal (ik mis de paaseieren wel nu), en tot de volgende blog!